Alexis Gorodine (Frankrijk, 1954) reisde en woonde langdurig in Afrika, Zuid Amerika en Noord Amerika. Deze landen en het wonen in New York hebben het denken van de kunstenaar ingrijpend gevormd. Gorodine koppelt een mystieke sfeer aan aardse warmte. De erosie van de materie en de oerkracht van de taal en primitieve tekens zijn zijn thema’s. De kunstenaar verwierf wereldfaam met zijn prachtige, sober uitgevoerde etsen en steendrukken. Zijn werk is opgenomen in grote collecties en tal van musea o.a. Caracas, Bogota, New York, Brooklyn, Parijs, Annecy en Montpellier.

Julio Ghiorzi (Brazilië, 1962) heeft sinds de jaren ’80 deelgenomen aan vele exposities en verschillende prijzen gewonnen. Daarnaast is hij ook een Art professor en heeft een zeer gedegen kennis van kunst en schildertechnieken, ook uit het verleden. In zijn werken laat hij zich inspireren door bekende werken uit de 16e en 17 e eeuw, maar ook door moderne populaire filmbeelden (bv. The Godfather). Deze iconisch geworden afbeeldingen worden gereconstrueerd met een modern oog en moderne technieken. Julio Ghiorzi weet op knappe wijze balans te houden tussen de sfeer van de oude meester en een nieuwe benadering en techniek.

Ger van Gerven (Den Bosch, 1949) wandelde, hoewel stadsmens, veel en graag door de natuur. In zijn schilderijen legde hij de schoonheid van die natuur in verf vast. Het werden abstracte, kleurrijke werken  waar vaag een horizon in viel te herkennen. “Ik wil het gevoel oproepen dat je door een schilderij kan vliegen. Dat er nog iets achter zit”, Na een loopbaan als docent economie werkte hij vanaf 1988 fulltime als kunstenaar. Als een razende ging hij aan de slag. Veertig werken per jaar, al gooide hij daarvan de helft ook weer weg. Want Van Gerven was kritisch op zijn eigen schilderijen en beelden.

Olieverven van landschappen & dieren
De kleurrijke grote olieverfschilderijen van Gerda zijn landschappen van waterrijke gebieden met grasland, twijgen, bomen en struiken. De rivierenlandschappen met horizon, soms dorpjes in de verte en opvallende wolkenpartijen zijn typisch Nederlands. Geschilderd met grove kwast in meerdere verflagen en met felle kleuren zijn de krachtig horizontale werken van Gerda modern, abstract en semirealistisch te noemen. Gerda haar inspiratie is onmiskenbaar het prachtige Hollandse landschap en daardoor spreken haar kunstwerken tot ieders verbeelding.

Anita Duijf (Amsterdam, 1951) schildert  op tulpvormen gebaseerde structuren. Prachtige bloemvormen en onverwachte kleuren blijven de kijker boeien. We zien de bloembladeren zich openvouwen en in een symmetrie van draaikolken en arabesken de omgeving wegduwen naar de buitenzijden van het linnen. Als kijker wil je worden meegenomen door deze elementaire krachten als vuur en water. Zeer oorspronkelijke kunst.

Egi van Doren (1952) maakt kunst waarin de mens en zijn omgeving verbeeld wordt. De ironie van relaties en de spanningen die tussen mensen kunnen ontstaan, zijn zijn thema’s. Vaak gebruikt Van Doren het gelaat als venster van de gevoelens. Figuratie en abstractie zijn in zijn werk gelijkwaardige bestanddelen. Ook figuren en architectonische vormen zijn terugkerende elementen. Belangrijke invloeden gingen uit van Co Westerik, Henri Matisse, Francis Bacon en Marlene Dumas. Het schilderen in de gemengde technieken op geprepareerde boards gebeurt vaak in serie en op kleinere formaten. Verder maakt Egi van Doren grafisch werk en tekeningen in diverse technieken.

Paul van Dongen (Den Bosch, 1958) is bekend vanwege zijn extreem gedetailleerde tekeningen, vaak mannelijk naakt-zelfportretten, etsen en subtiele aquarellen. Traditie en vakkundigheid staan bij hem hoog in het vaandel, net als bij de kunstenaars met wie hij ooit de Tilburgse School vormde (o.a. Marc Mulders en Reinoud van Vught ). Hij exposeert in galeries, maar ook in musea. Thema’s als ‘vergankelijkheid’ en ‘vallen door verleiding en hoogmoed’ keren steeds terug. Vaak kiest hij één detail uit de traditionele uitbeelding van deze thema’s en vergroot dit vervolgens uit. Hij laat het detail het verhaal vertellen.

Helene van Dongen (1948) wordt vanwege de constante en zeer hoge kwaliteit van haar werk gezien als een van de belangrijkste keramisten van onze tijd. Ze maakt uitgesproken en herkenbaar werk, met een duidelijke eigen signatuur. Hélène van Dongen is specialist in raku-keramiek, een glazuurmethode die uitgaat van contrasten in hitte en plotselinge afkoeling. Ze benut de techniek ten volle in strakke vormen, waarin de tegenstelling tussen het matte zwart en de vakkundig geglazuurde delen wordt uitgebuit.

Peter Diem (Nederland, 1945) schildert als een tornado. Hij leeft in zijn kunst. Zijn krachtige schilderijen zijn gelijk aan zijn turbulente levensstijl. Direkte uitdrukking, dikke verfklodders maar ook sensuele lijnen kenmerken zijn werk. Er spreekt een levenslust en zelfs humor uit zijn kunst, die in oorsprong vooral geïnspireerd werd door de kunst van de COBRA-beweging, met kleur als voornaamste expressiemiddel.

Meerder musea hebben zijn werk in de collectie.

Emma Davis (Engeland, 1971) studeerde aan diverse kunstopleidingen en designersopleidingen. Ze ontwierp daarna talloze wenskaarten, boekomslagen, kalenders. Nu laat ze zich als vrij kunstenaar inspireren door de verrassingen in de natuur, en ogenschijnlijke tegenstellingen: Bloemen als Gebrera’s en tulpen zijn puur natuur, maar hebben soms ook een bijna ‘kunststof-achtige’ structuur en verschijning. Het ware en het onware in één en hetzelfde beeld vangen, is haar doel. Kleur en de ruigheid van het materiaal helpt haar daarbij. Vaak leidden haar verfklodders bijna een eigen organisch leven.