Wouter van Boesschoten (Dongen 1946) exposeert behalve in Nederland vooral in Frankrijk, een land waar hij een hechte band mee heeft. De laatste jaren zijn vaak de teksten van de Franse zanger Francis Cabrel een inspiratie voor zijn werk.  Zijn doeken zijn abstract expressionistisch, waarbij sfeer wezenlijk is. Geen “vage boodschappen” ,maar schilderen is het hoofdthema, het doek als een explosie van kleur en beweging. De manier van werken is soms heftig en vol beweging maar soms ook zeer beschouwend en reflectief.

Sonja Bisschops maakt kunst waarin de Vrouw centraal staat. Ze is autodidact en wars van stromingen of richtingen. Haar werk komt niet volgens een plan tot stand: “Weliswaar zet ik mijn werk abstract op, maar ik laat dan het doek en de verf hun werk doen, zodat er uiteindelijk iets specifieks verschijnt. Het werk komt via mijn handen uit mijn hart “. Sonja’s werken zijn van olieverf, maar ze  werkt soms ook met pastel.

Francois Berthier heeft gestudeerd aan de Art Decos school te Parijs. Aanvankelijk werkte hij als grafisch ontwerper. Maar door een zwaar ongeluk in 2003 en een lange herstelperiode ging hij zich meer op de kunst en het exposeren richten. Zijn grafisch werk, foto- en schildercollages, zijn poëtische beelden van patronen, gesprekken en dubbele betekenissen die de kijker vrij is zelf te interpreteren. Op zijn beurt geeft het de kunstenaar tweeledig plezier: uiting van zijn creativiteit en deelnemen in interessante uitwisselingen met het publiek.

Henk van den Berg is het meest bekend om zijn interpretaties van oude foto’s in een bestofte doos die bij het opruimen van de zolder te voorschijn komt. Kenmerkend voor zijn werk is een vervagende manier van schilderen en een ingehouden, subtiel kleurgebruik. Veel van zijn schilderijen hebben een stille, melancholieke sfeer. Vaak lijkt vooral de schoonheid te worden benadrukt maar soms is ook een broeierige ondertoon waarneembaar. Opmerkelijk is een oriëntatie op klassieke kunst en een grote gevoeligheid voor licht en kleur.

Tjebbe Beekman (Leiden 1972) vertegenwoordigd een bevlogen generatie kunstenaars en kunstliefhebbers. Hij maakt voor zijn indrukwekkende kunst gebruik van zand, acryl en lak.  Zijn inspiratie is Amerikaanse pop art, mar ook de moderne architectuur.  Hij gebruikt  soms (foto)collages om zijn prachtige werken te componeren. Krachtige, inspirerende kunst!

Menno Bauer (Haarlem, 1949) was een van de genomineerden voor de uitverkiezing van Kunstenaar van het jaar 2012. Zij werk hangt in galeries en musea in Nederland, België en Duitsland. Hij maakt schilderijen en zeefdrukken. Zijn werk gaat over schoonheid en beweging. Tegen de achtergrond van grote kleurvlakken, agressief rood tegenover vriendelijk groen, dansen, lopen en vallen zijn in zwarte lijnen geschilderde figuren, gevangen in hun eigen wereld. Voor zijn composities baseert Bauer zich vaak op studies van klassieke schilderijen in het Amsterdamse Rijksmuseum.

Peter Bastiaanssen (Breda, 1957) is schilder en beeldhouwer. Zijn werk is al in diverse gerenommeerde collecties opgenomen. Zoals Klaas Gubbels zijn tafel en koffiepot heeft als handelsmerk, zo heeft Peter Basiaanssen zijn hondje. Doorgaans zwart en herkenbaar uit duizenden. Ook introduceert hij af en toe andere dieren, zoals vissen, vogels en paarden. Vrolijkheid is voor serieuze kunst vaak geen pré, maar voor Bastiaanssen is het absoluut geen taboe. Onder de naam Bastiaanssen International Rescue heeft hij meerdere internationale kunstprojecten gestart, met als doel de wereld te redden in het algemeen en de kunstwereld in `t bijzonder.

Claire Bassett woont en werkt in Engeland. Ze exposeert daar in vele steden en ook op het Europese vasteland bij een exclusief aantal galeries. Haar werk, veelal steendrukken en etsen, laat mensen zien die trots maar zoekende zijn. Door de opvallende formaten van haar figuren krijgt haar werk soms een surrealistische sfeer. Dardoor wordt haar kunst licht en aangenaam: de dingen zijn niet altijd wat ze lijken te zijn.

Ernmanno Barovero (Turijn, 1956) won meerdere internationaal belangrijke kunstprijzen. Zijn adembenemende Roos-kunstwerken zijn gemaakt in acryl, olieverf en soms zelfs op staalplaat, in zogenaamd bas-reliëf. Vaak kennen zijn sierlijke, prachtige kunstwerken enorme afmetingen. Zijn stijl valt het beste te omschrijven als een mengeling van neo-future en het zeventiende-eeuwse stilleven. Barovero’s werk is te zien in galeries en op exposities in Nederland en in het buitenland.

Ad Arma (Rotterdam, 23 juli 1954[1]) maakt gouaches, olieverf doeken, etsen en ruimtelijk werk zoals bronzen en keramische beelden en glasobjecten. Hij volgde zijn opleiding aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. “Ad Arma” is Latijn voor ‘te wapen’ of ‘ten strijde’. Azië speelt een belangrijke rol in zijn werk. In zijn schilderijen laat hij zich inspireren door zijn reizen naar Japan, India, Nepal en andere landen in Azië en in 2008 door zijn reis naar Spitsbergen. Zeventien jaar lang heeft hij in Nederland en Japan samengewerkt met Japanse kunstenaars. “Niet het weglaten is de kunst, maar het toelaten (dan kun je altijd het weglaten nog toelaten…).”