Heidi König bewerkt haar etsplaten alsof het tekenvellen zijn. Op dezelfde spontane manier kleurt ze de afdrukken daarna met de hand in. Zo ontstaan vaak heel sensuele werken. Zacht en uitnodigend. Heidi maakte kennis met kunst via haar grootvader die haar als kind het houtsnijden bijbracht. Het zijn tegenwoordig haar vele reizen die haar inspireren. Nieuwe culturen en nieuwe indrukken snuift ze op en deze leiden in haar atelier tot oogstrelende, heel persoonlijke kunst.
Wim Kömhoff is sinds 1981 actief als beeldend kunstenaar. In klei, gips, was en brons verwerkt Kömhoff zijn eigen emoties maar hij blijft benieuwd naar de reacties die zijn werk bij de toeschouwers oproept. Daarbij variëren zijn beelden tussen abstract en figuratief, zonder ooit hun sierlijkheid te verliezen. Door zijn degelijke, ambachtelijke werkwijze heeft Kömhoff, zoon van een koperslager, het hele proces van materiaalkeuze en -productie, tot en met de uiteindelijke vervaardiging en afwerking tot het perfecte beeld, zelf in handen. Hij heeft de afgelopen jaren veel geëxposeerd in galeries en openbare gebouwen.
Fon Klement is bekend vanwege zijn typerende techniek van de ‘hoogdruk boardsnede’. Hij was autodidact, tekende en schilderde, en is in de jaren tachtig vooral bekend geworden door zijn kleurrijke bloemenstillevens. Zijn werk is zeer gewild en geliefd bij een breed publiek. De kleurvondsten en abstracte composities bekoren steeds nieuwe liefhebbers.
Peter Klazen (Tilburg, 1949) maakt kunst waaraan je onmiddellijk je hart verpand. De sierlijkheid en lichtheid van zijn werk spreken de kijker iedere keer weer aan. Klazen verbleef bijna 3 jaar in Zuid Frankrijk en volgde de opleiding schilderen en grafiek aan de Rietveld Academie Amsterdam. Hij maakt gebruik van vormen en lijnen die hun plaats hebben in een poëtisch geheel. Hij gaat daarbij graag uit van een stilleven
Hans-Michael Kissel (Worms, 1942) is een Duitse beeldhouwer Hij studeerde binnenhuisarchitectuur metaalvormgeving, zilversmid en houtbewerking, en werd eveneens gegrepen door het design en de beeldhouwkunst. Vanaf 1970 wijdt hij zich aan de kinetische kunst, een stroming in de kunst waarin beweging centraal staat. In zijn woorden: …Fähigkeit, durchzuhalten; Überlebenstraining unter Druck; alte Sprachen und das Perpetuum Mobile im Kopf; Phantasien, allem davonzuschweben gleich Ikarus, doch ohne Absturz.
Margit Junge ( Amsterdam, 1962) vond geen artistieke voldoening in diverse baantjes waarna ze besloot om als autodidact te kiezen voor haar echte passie: de kunst. Honderden werken hangen inmiddels door heel Nederland bij particulieren en bedrijven. Ze heeft bewust gewerkt om een “Jungestijl” te ontwikkelen. Het gevolg is dat een Junge duidelijk te herkennen is door haar inmiddels eigen vormentaal. Ze toont de kijker abstracten, vrouwenhoofden, fantasiedieren, mozaïek, beschilderde houtblokken en meubels. Het werk van Junge is rijk geornamenteerd met zwierige lijnen en handmatig opgebracht bladgoud.
Marianne de Jong over haar werk: “Materiaal is het uitgangspunt
bij mijn werken .Ik kan het overal tegenkomen. Het daagt mij uit tot het ontdekken van de mogelijkheden die het in zich heeft. Al doende ontstaat een beeld. Door de textuur is ook de schaduw die ontstaat door het licht wat er op valt een meespelend element. Op mijn atelier hangt een krantenknipsel met het citaat: “Als je er niet naar op zoek bent, vind je het.” Dit is wat ik bij ieder werk opnieuw ervaar.”
Jimke Joling heeft een voorliefde voor reportage fotografie, zodat ze haar nieuwsgierigheid, onbevangenheid en creativiteit in haar eigen verhaal kwijt kan. In Tilburgs meest unieke evenement ‘Roze Maandag’ haar kijk op dit ‘vrouwelijk’ schoon; resultaat glamour en humor.
Netty Janssens maakt vazen, flesplastieken, dozen en wandplaten, allemaal gemaakt uit klei. Ze zijn beschilderd met abstracte patronen, figuratieve motieven en kalligrafische symbolen. In feite maakt ze kleine miniatuurschilderwerken, niet op het platte doek maar op een driedimensionale drager. Zo ontstaan oogstrelende beeldhouwwerkjes die een interieur opvallend objecten zijn.
Wim Janssen (Heiloo, 1949) is zowel schilder als musicus. Zijn boeiende, vaak humoristische en altijd herkenbare kunst wil mensen activeren om beter te leren kijken. In zijn woorden: “Mensen willen op TV graag iets zien dat beweegt en gezellig is. Vaak is er sprake van luie perceptie. Dat overkomt schilderijen ook vaak,” Ik wil wel een schilderij zien, maar ik wil geen moeite hoeven doen “, zegt men dan. Ik probeer een ogenschijnlijk-niets-aan-de-hand-beeld samen te stellen vanuit de ons bekende beeldentraditie. Dat wil ik dan deconditioneren.’
