Egi van Doren (1952) maakt kunst waarin de mens en zijn omgeving verbeeld wordt. De ironie van relaties en de spanningen die tussen mensen kunnen ontstaan, zijn zijn thema’s. Vaak gebruikt Van Doren het gelaat als venster van de gevoelens. Figuratie en abstractie zijn in zijn werk gelijkwaardige bestanddelen. Ook figuren en architectonische vormen zijn terugkerende elementen. Belangrijke invloeden gingen uit van Co Westerik, Henri Matisse, Francis Bacon en Marlene Dumas. Het schilderen in de gemengde technieken op geprepareerde boards gebeurt vaak in serie en op kleinere formaten. Verder maakt Egi van Doren grafisch werk en tekeningen in diverse technieken.