Wilma Schipholt (1959) werkt in twee disciplines: schilderen met olieverf op doek en werken met klei(-keramiek). Zij zegt er zelf over: “Wat ik maak is een werkelijkheid waar mijn eigen fantasie aan is toegevoegd. In mijn werk zoek ik een manier om vragen over doel en lot, over liefde en zelfopoffering, verlangen en lijden te verbeelden.” De kunst van Schipholt wil aanzetten tot kijken, blijven kijken, nadenken en dagdromen. Titels als “Teleurgesteld” of “Je krijgt er zoveel voor terug” geven aan dat een gemoedstoestand of sfeer wordt weergegeven. Soms gaan de beelden in een serie een relatie met elkaar aan. Steeds is er dan die relativerende knipoog.