Tania Short (Engeland, 1955) is het meest bekend door haar prachtige kleurige bloem –en fruitstillevens. Haar aquarellen en schilderijen zijn meestal buiten, in de natuur zelf, gemaakt. Tegenwoordig legt ze zich ook toe op het maken van etsen en ze gebruikt grafische technieken om te drukken op ongebruikelijke ondergronden. Veel van haar werk vindt zijn weg op wenskaarten, posters en kalenders, maar het originele werk heeft een vaste plaats in menig particuliere kunstverzameling.
Tineke Schuurmans (Oss, 1962) is fotografe. In haar werk zoekt ze naar schoonheid in natuur waar we hem vaak niet (willen) zien. Het werk maakt de kijker bewust van tijdelijkheid, het verval, de vergankelijkheid. Tineke is begonnen als schilder en tekenaar en in zekere zin altijd een fotograferende schilder gebleven. Ze tekent nog altijd de basis van haar fotoluiken. Ze is zich bewust van het vernauwde oog van de camera en zoomt niet alleen in, maar wisselt af met ‘vergezichten’. Zij was o.a. in 2003 ‘Kunstenaar op Zaal’ in Museum Mesdag in Den Haag. Ook is zij nauw verbonden aan de Verbeke Foundatie in Kemzeke.
Ton Schulten (Ootmarsum, 25 april 1938) is zoon van een bakker in Ootmarsum. Na zijn jeugd in een katholiek gezin startte hij op de Academie voor Kunst en Industrie te Enschede waar hij in 1962 cum laude afstudeerde als grafisch ontwerper en vormgever. Na een loopbaan als reclameman gaat Schulten zich vanaf 1989 wijden aan de schilderkunst. Hij ontdekt het Twentse coulisselandschap als inspiratiebron. Zij werk wordt sterk figuratief. In 2004 kreeg de schilderstijl van Ton Schulten erkenning doordat zijn stijl officieel het Consensisme wordt genoemd. Schulten heeft een eigen museum in zijn geboortestad.
Cynthia Schouten toont in haar verfijnde werk haar fascinatie en bewondering voor de Japanse prentkunst. Geisha’s zijn voor haar een onuitputtelijke bron van inspiratie, vanwege hun sprookjesachtige uiterlijk en om de manier waarop ze in Japanse prenten worden afgebeeld: het subtiele kleurgebruik en de zwarte omlijningen. Haar uitdrukking van de liefde voor natuur en natuurlijk materiaal zoals hout is kenmerkend voor Cynthia’s werk.
Wilma Schipholt (1959) werkt in twee disciplines: schilderen met olieverf op doek en werken met klei(-keramiek). Zij zegt er zelf over: “Wat ik maak is een werkelijkheid waar mijn eigen fantasie aan is toegevoegd. In mijn werk zoek ik een manier om vragen over doel en lot, over liefde en zelfopoffering, verlangen en lijden te verbeelden.” De kunst van Schipholt wil aanzetten tot kijken, blijven kijken, nadenken en dagdromen. Titels als “Teleurgesteld” of “Je krijgt er zoveel voor terug” geven aan dat een gemoedstoestand of sfeer wordt weergegeven. Soms gaan de beelden in een serie een relatie met elkaar aan. Steeds is er dan die relativerende knipoog.
Susan Schildkamp schept in tekeningen en schilderijen voorstellingen tussen waak en droom. Het begin van veel van haar schilderijen ontstaat in de vrije natuur. Later in haar atelier begint de abstrahering van het beeld dat zij buiten heeft gevonden. Haar eigen beleving en de manier waarop zij het wezen van de dingen ziet krijgen dan de overhand boven de objectieve waarneming. Soms lijkt de onderkant hemel en de bovenkant zee. Ook een dreigende lucht is bij haar helderblauw. De kunstenares herhaalt ook subtiel wat zij al eerder heeft getekend. In een van haar volgende schilderijen kan plotseling weer een sfeer of een element uit een eerder werk opduiken. Susan Schildkamp slaagt er steeds weer in om herkenbare triestigheden, de ondertoon van het leven, toch kleur te geven.
Mattie Schilders (Geertruidenberg, 1951) maakt schilderijen met een enorme kracht. De liefhebber smult van zijn materiaalgebruik en gewaagde natuurcomposities. Zijn werk geeft aan iedere ruimte prachtig uitzicht op het oerlandschap. Zijn vele reizen door Amerikaanse woestijngebieden vormden de eerste inspiratie voor Schilders. De jaren die daarop volgden stonden in het teken van de menselijke gedaante, geplaatst in een landschappelijke omgeving. Soberheid in vorm, eenvoud in kleur kenmerken deze eveneens fascinerende werken.
Willem van Scheijndel (1952) heeft pas op latere leeftijd heeft zijn eigen talent ontdekt en is gaan schilderen. Inmiddels kan hij terugblikken op een schildersloopbaan van 25 jaar. De belangrijkste motieven in zijn werk zijn vrouwen, dieren, planten en landschappen. Omdat hij ook het ritme en de beweging zelf van deze wezens belangrijk vindt ontstaan vaak abstracte werken die dat ritme op zichzelf uitbeelden. Willem van Scheijndel kan veel thema’s en stijlen aan en laat zich inspireren door wat er in zijn omgeving gebeurt en wat daarin te zien is.
Jeroen Scheffer werkt sinds 2001,als zelfstandig fotograaf. Zijn opdrachten bestaan voornamelijk uit portretten voor diverse Nederlandse magazines en andere gedrukte media. Hij heeft aantal jaren opleiding aan de KABK in Den Haag gevolgd. Zijn vrije werk is vaak thematisch.
Betty Scheer (1941-2006) maakt vrolijk en herkenbare kunst. Met veel liefde voor de techniek van zeefdruk, linosnede of collage toont ze ons de schoonheid van alledaagse, eenvoudige taferelen. Eettafels met daarop vers fruit, vis of meloenen. Heerlijke kunst vol rust en overgave. In haar woorden: “De voorstelling is voor mij niet het belangrijkste maar wel een manier om het wezen van alles aan te geven, de essentie over te brengen. In mijn werk vind je altijd het handschrift van de maker terug. Dat is maar goed ook want het is helemaal niet leuk als overal dezelfde lino hangt. Zo blijft het spannend.”
