Nico Molenkamp (1920-1998, Enschede) zet zijn onderwerpen op speciale, haast filmische wijze in een kader. Alsof een cameraman inzoomt op zijn onderwerp en het uitvergroot. De kijker krijgt het gevoel op de huid van het onderwerp te zitten. Zijn wordt gekenmerkt door opvallende, tonale kleurstellingen. We zien zorgvuldig afgewogen schakeringen, onverwachte accenten en tinten en gedurfde contrasten. Zijn thema’s zijn het circus, de kermis, het theater, vaak ‘vlak’ geschilderd.
Charlotte Molenkamp (Tilburg 1955). Het werk van deze kunstenares kenmerkt zich door heel kleurrijke en krachtige composities. Het zichtbare plezier in het pure schilderen leidt tot grote abstracte werken. Beweeglijke lijnen en vlakken zijn bij haar soms bijna spiritueel te noemen en zijn intens en emotioneel. We zien een expressieve kunstenares aan het werk, die ons in haar schilderijen haar innerlijke bewogenheid toont en daarin meeneemt. De kijker geeft er graag aan toe. Charlotte Molenkamp heeft een groot publiek dat haar exposities trouw volgt.
Erwin Middelhuis maakt zijn uitnodigende beelden op heel intuïtieve wijze. Zonder schets vooraf ontstaan zij uit het miljarden jaar oude mineraalgesteenten uit Zimbabwe: Serpentijn, Opaal en Springstone. Uit zijn werk blijkt liefde voor de beeldhouwkunst en het oer-gevoel dat zo vaak bij echte, eerlijke materialen hoort.
Francis Méan (België, 1952) maakt sculpturen, etsen en schilderijen. Zijn kunst is enorm krachtig en vol energie. De beweeglijkheid van zijn kleuren strelen het oog. Hij wijst de kijker op de oer-ervaringen van de mens: “De natuur spreekt, maar de mens is te druk bezig om het te horen. De natuur blijft mijn belangrijkste inspiratiebron, met aandacht voor het oneindig grote en het oneindig kleine. De kleuren van de zee, de vorm van een berg alsook de vluchtige omvang van de regenzwangere wolken inspireren mij. Schilderen is afstand nemen. Een intens moment van oprechte schepping beleven…”
Ann McDowell werkt in de Verenigde Staten. Ze studeerde fotografie en haar vroege werk bestond uit het inkleuren en met verf bewerken van foto’s. Dit leidde al snel tot de keus om direct te gaan schilderen. Ze deed daarom opnieuw een studie schilderen. Haar werk is veel bekroond en is toegankelijk, eerlijk en recht uit het hart. Veel kunstliefhebbers roemen haar om haar enorme vakmanschap.
Kurt Mair (Duitsland 1954) paart een meesterlijke beheersing van grafische technieken aan een subtiel gebruik van kleur. In alle werelddelen tonen musea zijn werk. Van het Grand Palais in Parijs, de Galerias Nacional in Costa Rica tot in Bandung, Indonesië. Fascinerend in zijn werk is de combinatie van fijnzinnige ironie en erotiek waarmee Kurt Mair zijn personages schaamteloos en ondubbelzinnig, hoewel zinnelijk en teder, neerzet. Het oeuvre van Kurt Mair is een ode aan de erotiek en het hekelt graag de hypocrisie van clerus en samenleving.
Huub van der Loo veranderde een roestige stalen constructie aan de oever van de East River in New York in een roze kunstwerk. Fluorescerend roze in een havengebied, maakte het staal speels en aaibaar. Het lijnenspel is herkenbaar voor zijn werk.
Bert van der Linden heeft zijn opleiding gevolgd aan de Academie voor Schone Kunsten in Arendonk. Naast zijn abstracte acryl/olieverf schilderijen, heeft hij zich ook gespecialiseerd in toegepaste kunst. Architectuur is een passie van hem die tot uiting komt in zijn objecten en schilderijen. Strakke vormgeving en herhaling van patronen en lijnenspel zie je dan ook in zijn werk terug.
Hij werkt laag op laag, waardoor diepte in het werk en reliëf zichtbaar en soms ook voelbaar zijn.
Hans Lie (Suriname 1941). Nam deel aan vele exposities in binnen- en buitenland. Werkt voornamelijk in abstract-expressionistische stijl. Zijn werk kenmerkt zich door subtiele “geschilderde grafiek” waarin we dier –en mensfiguren menen te herkennen, maar waarin ook de gekozen kleuren en de grillige techniek de aandacht trekken. Lie won in 1979 de Grand Prix International d’Art Contemporain. Hij woonde en werkte vanaf 1958 in Nederland, in Suriname van 1965 tot 1972 daarna in Tilburg. Zijn werk bevindt zich in vele collecties, particulier en overheid.
Loek de Leeuw heeft als art director van designbureau’s in de loop der jaren veel grafisch design gemaakt voor de kunstensector, waaronder het Rijksmuseum en Van Gogh Museum. Zijn vrije werk valt onder de stijl ‘lyrisch abstract’. Kenmerkend voor deze stijl is de materie, de gelaagdheid, het gebruik van ready mades en van materialen als cement, plamuur, marmerstof, kalk, zand, zaagsel en lijm. Grafische symbolen als letters, cijfers en tekeningen spelen een grote rol. Zijn werk wordt breed geëxposeerd en is aangekocht door particulieren, verzamelaars, galerieën en bedrijven.
